Eerlijk

“Verdachten voor wie huis, werk en gezin op het spel staan, komen er doorgaans van af met een mildere straf. De gevolgen voor zo iemand zijn groter dan voor mensen die geen baan of gezin hebben. Maar je kunt je afvragen of het eerlijk is dat iemand met een maatschappelijke achterstand sneller de gevangenis in gaat dan iemand die veel te verliezen heeft.”

Joep Lindeman, hoogleraar strafrecht aan de Universiteit Utrecht, naar aanleiding van het onderzoek van Investico en NOSop3 naar rechtsongelijkheid. (Trouw, 10 oktober)

Lucratief lusthof

“Belastingontduiking is in misdaadland een reus maar wordt behandeld als een dwerg. Zolang belastingontduiking voor velen terra incognita blijft, blijft het voor wetsovertreders in de welgestelde klassen een relatief rustig en zeer lucratief lusthof. Dat daardoor rijkdom en ongelijkheid op illegale wijze aanzwellen, is de grootste vorm van klassenjustitie.”

Officier van justitie Martin Lambregts pleit voor een veel intensievere en hardere aanpak van wat hij noemt: ‘het delict bij uitstek voor de elite’. (NRC, 26 oktober)

“Mijn vrouw, die ik wel eens pesterig omschrijf als 'mijn pratende enkelband', heeft zo haar bezwaren.”

Ondanks bedenkingen van het thuisfront – ‘straks denken ze op het schoolplein dat je een zedendelinquent bent’ – droeg misdaadverslaggever Wouter Laumans, op uitnodiging van de reclassering, vijf dagen lang vrijwillig een elektronische enkelband. (Het Parool, 11 oktober)

Politiehack

“Een hack is zelden de schuld van een individuele medewerker - tenzij iemand bewust de boel saboteert. Belangrijker is: wie heeft bedacht dat het een goed idee is dat een politievrijwilliger bij het hele adresboek van alle medewerkers kan?”

Het stoort cyberexpert Fleur van Leusden dat de schuld van de politiehack bij een stagiair lijkt te worden gelegd. “Begin eerst maar eens in de directiekamer.” (NRC, 12 oktober)

Reflectieparadijs

“Kwetsbare kinderen verdienen betere bescherming en geen reflectieparadijs."

Jan Struijs, oud-voorzitter van de Nederlandse Politiebond, verdiepte zich in de zware mishandeling van het pleegmeisje in Vlaardingen. In vertrouwelijke gesprekken met medewerkers in de jeugdzorg en politie kreeg hij een onthutsend landelijk beeld, zegt hij. Hij noemt het opvallend dat de instanties nu weinig doen in afwachting van de diverse onderzoeken. Met name naar het rapport van de Inspectie van Gezondheidszorg en Jeugd wordt uitgekeken. “Daarna gaan ze veel evalueren en reflecteren.” (De Telegraaf, 13 november)

Daderfamilie

“De worsteling is vaak zo groot. Mensen hebben gevoelens van schaamte, verdriet, woede en machteloosheid. Het is vaak moeilijk om je verdriet bespreekbaar te maken omdat alle aandacht uitgaat naar de slachtoffers van het misdrijf, wat heel logisch is. Maar de familie van de dader heeft natuurlijk ook emoties."

Bestuurslid Heleen van stichting Sang, Steun- en adviespunt voor naasten van gedetineerden. (AD, 12 november)