Drugsafval

Natuurgebied Zwart Water, zo doceert de website Visit Noord-Limburg, ‘is een grote oude Maasmeander. Dit natuurgebied staat bekend als de Venkoelen, een verbastering van het woord venkuilen. Het bestaat uit droge en natte graslanden en hier treft men nog oude heiderestanten aan.’

Maar in het najaar van 2020 treffen FIOD-rechercheurs er iets heel anders aan. Gedumpte vaten met methamfetaminepasta, jerrycans met formamide en zwavelzuur, klemdekselvaten van 220 liter met restanten mapa, vaten met bmk, zakken met caustic soda, en geloosd omzettingsafval. Drugsafval dat de bodem en het grondwater van Zwart Water ernstig vervuilt. “Niet echt een plek waarvan je wilt dat je hondje er rondsnuffelt,” zegt Jordy van der Pijll, parketsecretaris van het Landelijk Parket.

Op het moment van de dumpvondst - de foto in deze rubriek is overigens van een andere dump - hebben hij en zaaksofficier Martin van Nes hun verdachten al op de korrel. Een driemanschap verdenken zij van productie van synthetische drugs. Het bewijs tegen de drie stapelt zich al op. Op meerdere locaties is al drugs aangetroffen. FIODrechercheurs hebben het driemanschap geobserveerd toen de drie jerrycans in een bestelbusje laadden, daarmee richting Zwart Water stuurden, en daar de troep dumpten. Waarbij een van de verdachten vingerafdrukken en DNA achterliet. Bovendien belastten de verdachten zichzelf al in EncroChat-berichten.

Als de strafzitting tegen hun verdachten nadert, nemen de LP’ers een ongebruikelijk besluit. “Doorgaans is het LP bezig met boeven en hun buit. Nu dachten we ineens ook aan de bodem die we een dienst konden bewijzen. Omdat we de verdachten direct konden linken aan het drugsafval, hebben we hen óók overtreding van de Wet Bodembescherming ten laste gelegd. We hebben dankbaar gebruik gemaakt van onze collega’s van het Functioneel Parket, die daar alles van weten.”

Met succes. In het vonnis van 11 december jongstleden deelt Rechtbank Oost-Brabant niet alleen celstraffen tot acht jaar uit voor de productie van synthetische drugs, witwassen en deelname aan een criminele organisatie. Zij veroordeelt de drie op basis van de Wet Bodembescherming ook hoofdelijk tot betaling van een kleine anderhalve ton voor de schoonmaak van de natuur in Zwart Water. Jordy van der Pijll triomfantelijk: “Hóófdelijk, hè. Dus als twee van de drie veroordeelden niet kunnen betalen, heeft de derde pech: die betaalt dan het volle pond.”