Scheuren door de tunnel

Trajectcontrole noodzakelijk

“In het begin scheurden sommigen met 200 kilometer per uur door de tunnel. Het snelheidsverschil met andere weggebruikers zorgde voor gevaarlijke situaties”, vertelt algemeen directeur Harald Schoenmakers van de N.V. Westerscheldetunnel. “We zagen ook dat de gemiddelde snelheid steeds verder opliep tot boven de toegestane 100 kilometer per uur.”

Twee jaar na de opening van de tunnel in 2003, werden in overleg OM-camera’s opgehangen. “De controle gold alleen voor de eerste helft van de zes kilometer lange buizen. Op den duur zag je dat mensen, eenmaal voorbij de eerste helft, weer aanzetten.”
In 2013 ging het oude controlesysteem op de schop en kwam de tunnel in eerste instantie niet voor een nieuwe in aanmerking. “Maar we hadden, ook door de stijgende drukte van 12.000 naar 20.000 auto’s per dag, trajectcontrole nodig om de verkeersveiligheid te garanderen. In de anderhalf jaar dat we zonder zaten, zag je sluipenderwijs het verschil. Werd er vóór het uitschakelen gemiddeld 96 kilometer. per uur gereden, daarná ging dat gestaag weer omhoog.”

Sinds 2015 hangen twaalf trajectcontrolecamera’s zichtbaar aan begin en einde van de tunnel over een afstand van acht kilometer. De controle ligt bij het Parket CVOM. “Hoeveel er geflitst worden weten we niet - daar gaat het ons ook niet om – maar we zien wel de preventieve werking: dat iedereen zich weer aan de snelheid houdt.”
Werknemers van het OM en de tunnel hebben zeer regelmatig contact: “Soms moet een trajectcontrolecamera vervangen worden. Maar vaker zien we de politie als ze data wil uitlezen van onze eigen beveiligingscamera’s. Bijvoorbeeld in verband met een ramkraak in Middelburg of een moordzaak in Zeeuws-Vlaanderen.”

Of Schoenmakers zelf wel eens door de tunnel zou willen scheuren? Lachend: “Mijn volledig elektrische Opel is begrensd, dus scheuren kan ik er niet mee. En dat vind ik ook prima zo.”

(In 2016 zijn 19.489 snelheidsovertredingen geconstateerd in de Westerscheldetunnel)