Dit artikel hoort bij: Opportuun Nummer 1
De website van het Openbaar Ministerie is vernieuwd. Door het nieuwe ontwerp zijn onder andere boetetarieven, beleidsregels en nieuwsberichten beter vindbaar. De nieuwe website is zowel op desktops als op mobiele apparaten te gebruiken en voldoet aan alle regels op het gebied van privacy en archivering.
De meeste oude informatie is ook op de nieuwe website te vinden. Pagina’s die niet zijn meegenomen zijn op de archiefsite terug te vinden.
Mensen die hun boetes wel willen betalen maar dat door problematische schulden niet kunnen, krijgen voortaan meer ademruimte.
Minister Dekker (Rechtsbescherming) komt namelijk per 1 april 2020 met een zogenoemde noodstopprocedure bij het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB). Deze moet voorkomen dat deze mensen verder in de problemen komen.
Met deze nieuwe procedure snijdt het mes aan twee kanten, meent minister Dekker. “Het punitieve karakter van boetes blijft overeind staan, maar we bieden mensen ook een kans om met schuldhulpverlening hun leven weer op de rails te krijgen.”
“Onze belangrijkste aanbeveling is dat het slachtoffer wordt geïnformeerd over zijn privacyrechten en dat er keer op keer wordt geluisterd naar de behoeften die het slachtoffer heeft op dit gebied.” Dat zei Rosa Jansen, bestuursvoorzitter van Slachtofferhulp Nederland, bij de presentatie van het ‘witboek’ Privacy van het slachtoffer; feit of fictie? op 18 februari.
In het boek vertellen slachtoffers en professionals die slachtoffers ondersteunen, wat er in hun ogen vaak misgaat met de privacy van het slachtoffer tijdens het strafproces, en vooral: hoe het beter kan. Het boek bevat 7 aanbevelingen:
PG Rinus Otte nam namens het OM het boek in ontvangst: “Wij herkennen deze behoefte van slachtoffers en begrijpen het ook. Daarom zijn we binnen alle zaken alert op de privacy en hoe we met gegevens omgaan, dat is ook onderdeel van het recht op bescherming dat slachtoffers hebben. Het betekent niet dat we alle slachtoffergegevens uit een strafdossier kunnen weglaten, omdat dat een eerlijk proces kan schaden. Het OM moet namelijk voldoen aan de wetten die gelden voor slachtoffers én verdachten.
We zijn steeds vaker met de rechtbank in gesprek over de privacy van slachtoffers. Waar nodig en mogelijk vragen we de rechtbank bijvoorbeeld om een zaak achter gesloten deuren te behandelen en het slachtoffer tijdens deze zitting te laten spreken via een videoverbinding.
We moeten hierin goed samenwerken met de rechtbank, omdat er veel praktisch geregeld moet worden voor een waterdichte afscherming. Dat gaat steeds beter. Ook dankzij de slachtoffercoördinatoren die hierin een belangrijke rol vervullen. Ik ben blij dat we dit jaar zo’n 40 nieuwe slachtoffercoördinatoren kunnen aannemen, zodat we meer slachtoffers kunnen ondersteunen in het uitoefenen van hun rechten.”
Opvallende citaten over het Openbaar Ministerie en het strafrecht.
“Er zijn zelfs landen waar de politie zelf drugsvangsten organiseert en filmt. Het is geen incident, filmpjes van bijvoorbeeld werklozen die onder valse beloften door de politie in een busje worden gezet dat kort daarna wordt aangehouden. Pers erbij, groot vertoon, de kofferbak gaat open en tadaa! - daar liggen drugs. Iedereen wordt gearresteerd en wij, de politie, hebben dit weer geweldig gedaan.”
Otto Adang, bijzonder hoogleraar veiligheid en collectief gedrag
De Volkskrant, 12 februari 2020
“In mijn idee mag uiteindelijk de weigering om vragen te beantwoorden als bewijsmiddel meewerken, omdat wordt geweigerd verantwoordelijkheid te nemen voor daden waarvan de samenleving dringend wenst dat verantwoordelijkheid wordt genomen […] Het wordt tijd het zwijgrecht te schrappen.”
Pieter van der Kruijs, strafrechtadvocaat in ruste
Trouw, 19 februari 2020
“Dikastofobie (angst voor rechters) is een gevaarlijke politieke strategie om overheidsmacht niet door rechters te laten controleren. Wie moedwillig het vertrouwen in rechters ondermijnt, zet de bijl aan de wortel van de rechtsstaat.”
Marc de Werd, raadsheer in het Gerechtshof Amsterdam en hoogleraar Rechtspleging aan de UvA
De Volkskrant, 4 februari 2020
