True Crime
True Crime bestaat uit korte verhalen van verschillende schrijvers, variërend van bekende Nederlanders als Leo Blokhuis tot doorgewinterde rechtbankverslaggevers als Rob Zuilhof. Niet alle verhalen zijn van dezelfde kwaliteit, de ervaren misdaadjournalisten stelen de show: John van den Heuvel schrijft over naamgenoot Mieremet, Paul Vugts over Dino Soerel en de zoektocht naar het vermeende fortuin van Klaas Bruinsma wordt beschreven door Bart Middelburg.
Een uitgebreid en meeslepend verhaal over de Amerikaanse gangster John Alite is van de hand van Erik Brouwer. Alite was de rechterhand van John Gotti Jr., zoon van de bekende New Yorkse capo John Gotti Sr. die door Brouwer “De Amerikaans-Italiaanse Holleeder, maar dan beter gekleed” wordt genoemd. Alite verraadt Gotti Jr. uiteindelijk en wordt kroongetuige in de rechtszaak tegen hem. Brouwer zet de feiten helder uiteen, maar kijkt ook kritisch naar zijn persoonlijke gesprekken met Alite.
Hendrik Jan Korterink, de onlangs overleden misdaadjournalist, schrijft meeslepend over een moordzaak uit de jaren tachtig. Een bizar verhaal: Pim Lier, een jurist van middelbare leeftijd, vermoordt zijn vrouw omdat hij geldproblemen heeft en zijn vrouw aan luxe gewend is. “Mijn vrouw zou niet in een rijtjeshuis willen, en dat ze geen mooie kleren meer zou kunnen kopen”, citeert Korterink hem. Korterink gaat in het verhaal verder dan de gruwelijkheden en graaft naar de motieven van Lier: hoe is zijn karakter gevormd, en welke gebeurtenissen in zijn leven hebben naar dit moment geleid? Dat Lier een buitenechtelijk kind van prins Hendrik blijkt, speelt daarbij een belangrijke rol.
Bijzonder grappig is het verhaal van Marcel van Roosmalen die in 2009 een zitting bijwoont van het proces tegen Willem Holleeder. Hij brengt geweldig onder woorden hoe saai grote delen van omvangrijke rechtszaken zijn. Zijn verveling bereikt een hoogtepunt met een bijzonder volledige opsomming van de producten in de snoepautomaat van de rechtbank.
De verhalen in dit boek zijn - op een uitzondering na - eerder gepubliceerd in het magazine Koud Bloed, een tijdschrift voor misdaadjournalistiek dat eind 2016 ophield te bestaan. Uitgeverij De Kring bracht al eerder bloemlezingen uit van artikelen uit Koud Bloed. Dat kunstje doen ze nu over, onder een nieuwe naam. Wie een abonnement had op Koud Bloed komt met ‘True Crime’ dus bedrogen uit, maar voor alle anderen is het een gevarieerde verzameling van spannende, goed leesbare verhalen.
Tekst: Steven Beek
Een flitsende carrière
Koos Spee: Toen ik vanwege de pensioengerechtigde leeftijd het OM verliet, maakte Sven Kockelmann een documentaire over mijn werk als landelijke verkeersofficier. In de ankeiler die aan deze uitzending voorafging, werd gemeld dat de documentaire zou gaan over de ‘Nationale Flitspaal’. Dan ligt het voor de hand om iets van dit ‘koosnaampje’ in de titel van mijn boek dat over mijn arbeidzame leven gaat, terug te laten komen.
Maar dit boek gaat niet alleen over flitsen. Ik vertel ook over de eerzame beroepen die ik uitoefende voor ik bij het OM kwam, over de bedreigingen en de ‘bomaanslag’ die ons gezin op een vroege zondagochtend in 2004 overkwam. Waarom ik ook na deze aanslag landelijk verkeersofficier wilde blijven en wat mijn dri ve was om iets aan de vermindering van het aantal verkeersslachtoffers te doen. Het was soms (ook binnen het OM) roeien tegen de stroom in, maar daar staat tegenover dat er ook veel humorvolle momenten waren, die vermeld ik ook.
En het zal de lezer niet verbazen dat er tussen allerlei verhalen o.a ook over de vele perscontacten, toch een stukje zendingswerk zit ter bevordering van de verkeersveiligheid.
Een Flitsende carrière is op papier en als e-book verkrijgbaar zie de website www.verkeerdebaas.nl.
Ik zal handhaven
Willen we goed samenleven, dan zijn spelregels nodig die gehandhaafd moeten worden om de samenleving overeind te houden. Zonder handhaving wordt het een zootje. Dat is de kern van het boek van een van mijn voorgangers, procureur-generaal Dato Steenhuis. Van monopolie tot een beheersbaar milieu, zonder regels en regelhandhaving gaat het fout. Welke burger zou het daarmee niet eens zijn?
Toch is er een bittere noodzaak die Steenhuis ertoe bracht om dit boek te schrijven. Er is een oceaan van onrecht waarin justitie kan vissen met oceaantrailers, en dan nog is deze oceaan nog niet leeggevist. Dat gaat ook niet lukken, de mens was, is en blijft niet direct genegen om het goede te doen. Justitie vormt een van de vele prikkels in die betere richting dan het doorsnee menselijk gedrag. Die prikkel moet komen van politie, openbaar ministerie en rechtspraak. Zonder geloofwaardig justitieel optreden gaan we van kwaad tot erger.
Steenhuis illustreert met vele cijfers, via aanstekelijke hoofdstukken en pakkend woordgebruik, een ernstig beeld van hoe het met onze rechtsstaat gesteld was en is, maar ook een hoopvoller beeld van hoe het beter zou kunnen worden. Een aanrader!
Tekst: Rinus Otte, procureur-generaal.
Buitengerechtelijke afdoening in Nederlandse strafzaken
In 2019 schreef ik samen met Alex Harteveld een preadvies voor de Nederlands-Vlaamse Vereniging voor Strafrecht over de buitengerechtelijke afdoening. Een belangrijke plaats in het preadvies neemt de strafbeschikking in.
Tijdens het schrijven over de strafbeschikking kwam ik erachter dat naast het OM (dat natuurlijk hoofdverantwoordelijk is voor de kwaliteit en de legitimiteit van de strafbeschikking) ook de ZM, de procureur-generaal bij de Hoge Raad en de wetgever kunnen bijdragen aan het vergroten van de legitimiteit. Zo zou het toezicht zodanig kunnen worden ingericht dat het niet het wantrouwen vergroot als daar inhoudelijk weinig reden voor is. Daarnaast bevat het preadvies een voorstel om de rechter op ZSM snel op verzet te laten beslissen zodat er een snelle terugkoppeling plaatsvindt op het optreden van het OM. Van belang is ook dat een bestrafte die in verzet gaat en voor hetzelfde feit als in de strafbeschikking wordt veroordeeld, daarvoor niet door de strafrechter beloond wordt met een lagere straf. Ten slotte wordt gepleit voor nieuwe wetgeving in de vorm van introductie van de voorwaardelijke strafbeschikking en een eenvoudiger procedure in de gevallen waarin de tenuitvoerlegging niet voltooid is.
Tekst: Rick Robroek, juridisch wetenschappelijk raadsadviseur, Wetenschappelijk Bureau OM
