Bedrogen, berooid en verdronken

Margreet Kamper over de Surinamerivierzaak

Tijdens de eerste reflectiebijeenkomst over de zaak, die de Surinameriviermoord genoemd zou gaan worden, waren er maar weinigen die verwachtten dat het een bewijsbare zaak zou worden. De toedracht lijkt een ongeval. 25 juni 2015. Een Nederlands stel met een Hindoestaanse achtergrond dat op vakantie is in Suriname, gaat uit eten met familie. Daarna bezoekt het stel een uitzichtpunt. Zij, Aradhana (29), heeft te veel gedronken, rust even uit op een muurtje langs de Surinamerivier; hij, Sharied S., (dan 34) gaat even plassen; zij valt in het water en verdrinkt. Er zijn geen getuigen, geen technische sporen, geen bekentenis of beelden. En als haar lichaam dagen later aanspoelt op de oever van de rivier blijkt er na onderzoek ook geen duidelijke doodsoorzaak. Er zijn geen aanwijzingen voor een strafbaar feit, is de conclusie van het Surinaamse onderzoek.

Als in Nederland blijkt dat Sharied een levensverzekering op Aradhana’s leven heeft afgesloten, trekt haar familie aan de bel. Nadat officier van justitie Van Waveren de zaak had opgestart, werd deze later door officier van justitie Margreet Kamper overgepakt en begint zij samen met het politieteam onder leiding van Folkert van Dekken aan een taaie speurtocht.

“De politie in Suriname had geen aanwijzingen voor een strafbaar feit maar had wel vraagtekens," vertelt Margreet Kamper. Ze waren verbaasd dat hij zo weinig geëmotioneerd was. En waarom had hij niet op haar gelet terwijl hij wist dat ze dronken was? Waarom had hij niet geprobeerd haar te redden? Zijn antwoord op die laatste vraag ‘dat hij niet kon zwemmen’, was een van de vele leugens die in het onderzoek ontrafeld zou worden. Hij kon heel goed zwemmen, had zelfs een duikbrevet.

​​​​​​​Nieuw onderzoek in Nederland

“Aanvankelijk richtte het onderzoek in Nederland zich op poging oplichting,” blikt Margreet terug. “De familie ontdekte dat er een verzekering op Aradhana’s leven was afgesloten. Ook bleek ze een kamer te huren terwijl ze eigenlijk nog thuis woonde. Door deze verdachte omstandigheden stapte de familie naar de Nederlandse politie en vroeg om een nieuw onderzoek.” Het dossier werd opgevraagd via de rechtshulp en er werd opnieuw sectie uitgevoerd op het lichaam. “Daar kwam geen aanwijsbare doodsoorzaak uit. Patholoog Van der Goot en ook het NFI sloten verstikking door verdrinking niet uit. Dat sloot ook niet uit dat Sharied haar zou hebben verstikt voordat ze in het water belandde. Dat weten we eigenlijk nog altijd niet.”

Van poging oplichting tot moord

Tijdens het onderzoek in Nederland werd stukje bij beetje bewijs gevonden, niet alleen voor de poging oplichting, maar ook voor moord. Allereerst was er de overlijdensrisicoverzekering bij Dela voor een bedrag van € 300.000,00. Op 7 mei 2015 sloot het slachtoffer Aradhana deze af, op 1 juni wijzigde ze de begunstiging: niet haar ouders maar Sharied zou begunstigde zijn. Ook sloot hij een uitvaartverzekering voor haar af. Voor haar overlijden op 25 juni 2015 nam hij contact op met Dela en informeerde of de verzekering in orde was. Hij belde toen onder een andere naam en zei erbij: ‘stel dat het straks zover is’. Toen hij terug was in Nederland – hij woonde in Almere – vroeg hij op 20 juli 2015 een overlijdensuittreksel op bij de gemeente. De dag erop, 21 juli, meldde hij bij verzekeraar Dela dat zijn vriendin was overleden en vroeg hij wat er nodig was om het geld uitgekeerd te krijgen. Een reden voor het afsluiten van een levensverzekering was er niet: ze zouden niet een lening aangaan of samen een huis gaan kopen. “Bovendien had hij geen haast met het afsluiten van een verzekering op zijn leven en had hij ook niet eerder een verzekering afgesloten, op het leven van zijn ex-partner of andere vriendin. Later bleek ook dat hij verkoper van levensverzekeringen was geweest en dus alle facetten kende van filters bij verzekeringsmaatschappijen.”

Meer relaties

En dan de relaties van de toen 34-jarige verdachte. Er was een ex-partner met kinderen. Aan haar vroeg hij of zij voor 250.000 euro vier jaar de gevangenis in zou gaan en voegde er aan toe dat hij daar wel toe bereid zou zijn. Daarnaast was er de relatie met vriendin M. in Nederland. Haar hield hij voor dat ze binnenkort naar Bali zouden gaan. Ze moest even volhouden maar daarna zou de bonus komen, de uitkering van de levensverzekering. Hoe zat het dan met de relatie met Aradhana? Margreet Kamper: “Zij was stapelverliefd op hem. Kort voor haar overlijden schreef ze hem nog dat ze alles voor hem over had. Heel zuur als je bedenkt wat er een paar dagen later zou gebeuren. Hij daarentegen spiegelde haar alleen maar voor dat hij van haar hield en dat ze zouden gaan samenwonen. Kort voor zijn vertrek naar Suriname vertelde hij tegen een zakelijke relatie ‘dat het meisje zou verdwijnen’. Haar ouders voelden waarschijnlijk aan dat het niet goed zat, die hadden bezwaar tegen de relatie. Op de bewuste avond in Suriname was er een etentje. Zij was daar op vakantie met haar ouders, hij was toen al in Suriname. Tijdens het etentje zouden haar ouders wel zien dat ze een goede relatie hadden, zei hij. Maar na het etentje bracht hij haar terug naar haar appartement en ging met een andere vrouw naar de bioscoop. Daarvoor had hij samen met Aradhana twee flesjes Palm Rum met 90 procent alcohol gekocht en foto’s van haar gemaakt met deze flesjes in haar handen. Laat op de avond kwam hij terug en nam haar mee naar het zogenoemde uitzichtpunt langs de rivier. Ik ben zelf op die plaats delict geweest en heb vastgesteld dat het geen mooi uitzichtpunt is. Je kijkt er uit op een betonfabriek en bovendien was het donker. Daar zou ze dan onwel zijn geworden en in het water beland.”

Financieel uitgemolken

“Hij heeft haar niet alleen een leven samen voorgespiegeld, hij heeft haar financieel helemaal leeg getrokken,” vervolgt Margreet Kamper. “Normaal gesproken had ze twee rekeningen met een positief saldo. Op het moment van overlijden had ze grote schulden. Uit het financiële onderzoek bleek dat er nieuwe bankrekeningen en huurcontracten op haar naam werden afgesloten. Ze werd ingeschreven op een ander adres en kwam in dienst van het bedrijf van verdachte. Een groot bedrag werd overgeheveld van haar spaarrekening naar de rekening van zijn bedrijf. Van haar rekening werden dure spullen gekocht die zijn aangetroffen in het huis van vriendin M. Ook werden rekeningen van vriendin M. betaald van haar rekeningen. De bedragen die M. ontving van het bedrijf van verdachte werden contant opgenomen of overgemaakt naar de rekening van de verdachte. Uit whatsappberichten bleek dat er ook grote bedragen van Aradhana’s rekening werden gepind door de verdachte. Ook bij een tante van Sharied werd een lening afgesloten om een hypotheek te krijgen. Een hypotheek krijgen lukte niet, maar de lening werd niet terugbetaald. Uiteindelijk was er niets meer bij Aradhana te halen. En nog altijd dacht ze dat ze een relatie met hem had.”

Dat hij vrijelijk kon beschikken over haar rekeningen, bleek uit zijn telefoon. Daarop zijn beelden gevonden van haar rijbewijs, paspoort, bankpassen, creditcard, inlogcodes, polisblad én een kopie van haar handtekening. “Tijdens de zitting kwam de verdediging op de proppen met een door Aradhana ondertekende schuldbekentenis aan Sharied. Die hebben we laten onderzoeken door een handschriftdeskundige. De conclusie was dat de handtekening daarop precies gelijk was aan de kopie van haar handtekening die in Sharieds telefoon is gevonden, en dat de schuldbekentenis dus valselijk was opgemaakt.”

Puzzelstukjes

En dan waren er nog de losse stukjes die de puzzel invulden. Zo was er de verklaring van een vriendin in Suriname dat hij de plaats delict goed kende. Toen ze een keer met hem daar was noemde hij het ‘zijn plekje’. Hij kwam daar als hij rust wilde. Dat valt niet te rijmen met zijn verklaring dat hij de plek niet kende. Waarom drong hij er bij haar op aan dat zij de papieren van de verzekering mee moest nemen op de vakantie naar Suriname? Waarom maakte hij foto’s van haar met de flesjes rum in haar handen en zei hij niet te weten hoeveel alcohol erin zou zitten, terwijl er in chocoladeletters 90% op staat? Waarom stuurde hij een bericht aan mensen dat zij met hem naar de plek bij de rivier wilde? Waarom liet hij haar in dronken toestand op het muurtje langs de rivier liggen terwijl hij wist dat ze niet kon zwemmen? Opmerkelijk is ook het feit dat hij na haar dood gelijk terugvloog naar Nederland. Op het vliegveld maakte hij een selfie waar hij lachend op stond.

Terugkijkend noemt Margreet Kamper dit een van de moeilijkste onderzoeken die ze heeft gedaan. “Tijdens de reflecties stond de vraag steeds centraal hoe deze zaak bewijsbaar zou kunnen zijn. Velen zagen er geen heil in. Ik zag wel mogelijkheden maar het zou niet eenvoudig zijn. Het was een puzzel die we stukje voor stukje zouden moeten opbouwen. De politie heeft hier heel goed werk verzet en is tot het laatste moment bezig geweest om de puntjes op de i te zetten. En daarbij moet je steeds naar het grote verhaal kijken, de samenhang voor ogen houden. Ik heb veel gehad aan het overleg met collega’s en met de AG. Die hebben steeds meegedacht en meegelezen met het requisitoir en geholpen de blinde vlekken uit het verhaal te halen. Zo’n requisitoir schrijf je ook niet in één keer, ik heb vaak zitten aanvullen en herformuleren.”

Samenhang bewijst opzet op dood

In eerste aanleg werd de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van twintig jaar, zonder dat de werkelijke toedracht duidelijk is geworden. “Ja, het was riskant”, beaamt Margreet Kamper. “In de tenlastelegging staat dat hij haar alcohol heeft laten drinken, heeft meegenomen naar de plek, gewacht heeft tot ze alleen waren, haar op het muurtje heeft geholpen, een vorm van geweld heeft uitgeoefend waardoor ze in de rivier is beland en haar heeft laten verdrinken. Dat is heel concreet allemaal maar eigenlijk weten we niet of het zo is gegaan. Dat hoefde ik ook niet te bewijzen. Ik heb ook in de zitting gezegd dat de vraag blijft hoe ze precies in het water is beland en wat de doodsoorzaak is. Is ze zelf in het water gerold, heeft hij haar een duw gegeven of eerst gewurgd voordat hij haar in het water duwde? We weten het niet. Er zijn wel eerder zaken geweest waarin geen lijk is gevonden, de doodsoorzaak niet duidelijk was of waarin geen bewijs was voor de exacte dodelijke handeling van de verdachte. In die zaken zijn de verdachten ook veroordeeld voor moord. Als je al het bewijs dat er wel is in deze zaak in samenhang bekijkt dan kom je tot opzet op de dood en gezien de lange voorbereiding tot moord. Dat de rechtbank en vervolgens het Hof dit hebben overgenomen, is juridisch gezien heel bevredigend. Ook de familie was heel erg blij met de uitspraak. Het blijft droevig en hun dochter krijgen ze niet terug, maar er is wel recht gedaan. Dat Sharied hiermee zou zijn weggekomen, zou zo onverteerbaar zijn. Hij was een gladde prater en hij heeft enorm misbruik gemaakt van de goedgelovigheid en verliefdheid van Aradhana.”

Begin april werd de inmiddels 39-jarige verdachte ook door het Hof veroordeeld tot een gevangenisstraf van twintig jaar. De verdachte is in cassatie gegaan.