Het werk van een officier van justitie

Nu we in Amsterdam zijn verhuisd naar het IJdok, waar gewerkt wordt met flexplekken, gebeurt het vaker dat ik voor of na een zitting thuis werk. En dat betekent soms dat ik pas midden op de dag thuis vertrek richting de Parnassusweg voor een zitting.

Mijn passie ligt bij het jeugdstrafrecht. Enkelvoudige kinderzittingen vind ik keer op keer bijzonder om te doen. Wanneer het me lukt om een kind op zitting echt te bereiken, als naast de zenuwen ook een glimlach tevoorschijn komt als ze mogen vertellen waar ze blij van worden en wat ze in de toekomst willen bereiken, als er echt naar hen geluisterd wordt wanneer ze durven te vertellen over thuis en al hun problemen, dan ga ik aan het einde van de zitting met een tevreden gevoel naar huis. Kinderen zijn kwetsbaar en dat vind ik belangrijk om te blijven beseffen, ook als ze verdachte zijn.

Als persofficier ben ik in Amsterdam samen met mijn collega persofficier Katelijne den Hartog verantwoordelijk voor de beelden die naar buiten gaan in het kader van de opsporingsberichtgeving. Om de beelden te bekijken ga ik naar het hoofdbureau van politie om samen met Ellie Lust en haar collega’s te overleggen over wat we wel en niet uit willen zenden.

Mijn blog (www.gabhop.nl), waarin ik vertel over mijn werk als officier van justitie en hoe dat mijn privéleven raakt, schrijf ik meestal thuis in het weekend. Dat gaat vaak aan de eettafel en niet op mijn werkkamer. Aangezien ik elke week op dinsdag een nieuwe blog online zet, is het soms best even zoeken naar een gepast onderwerp. Karel, alias Ukkie, steunt me met enige regelmaat in mijn schrijfproces door even een knuffel te komen geven of vanaf een afstand toe te kijken hoe ik zit te typen of twitter over werk en privé (@gabhop)